top of page

fotocredit: mijn man

Over mij

Een fotograaf die niet graag op de foto gaat, tja zo 1 ben ik er in alle eerlijkheid wel. Maar boy ow boy geef mij een camera in mijn handen en ik ben 1 van de gelukkigste!.

 

Mijn werk is nooit het zelfde. Zo mag ik bijvoorbeeld de liefde tussen 2 personen op hun trouwdag vastleggen, trotse opa's en oma's die spelen met hun kleinkinderen, baby's geboren zien worden (hoe intiem is dat) Vaak zie ik gezinnen opgroeien, omdat ik vaker bij ze terug mag komen

 

Te gek toch, dat ik dit mijn werk mag noemen. Ik kom op plaatsen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden en ontmoet ontelbaar lieve mensen, met allemaal hun eigen verhaal!

​

Maar genoeg nu over fotograferen, want het is eigenlijk de bedoeling om wat meer over mij zelf te vertellen, dus hier gaan we: Jay van Oers is mijn naam en ben geboren in de winter van 1979. Mijn jeugd doorgebracht in zo'n beetje heel Nederland.

​

Enorm veel paardgereden (zowel dressuur als springen) en dat deed ik op hoog niveau. Nu doe ik daar niets meer mee, maar wanneer ik een manege binnenstap voelt het altijd als een soort van thuiskomen en dat komt mede door de heerlijke geur die daar aanwezig is. Rond mijn 20 ben ik op mezelf gaan wonen in Breda en ik denk dat ik vanaf die tijd mijn liefde heb gevonden in het rondsnuffelen op rommelmarkten en kringloopwinkels. Ik koop echt zelden iets nieuws. Ik hou gewoon van oude spullen die al iets meer geleefd zijn en als ik het verhaal er achter weet vind ik dat echt nog zoveel leuker! In de lente van 2001 leerde ik Martijn (al zeg ik altijd Tijn) kennen. Na een half jaar verkering gingen we samen wonen en een half jaar daarna kochten we een huis en dit ook nog altijd in Breda. Raakte ik op mijn 22-ste zwangere van onze eerste zoon (Sem) en we trouwden een jaar later. 2 maanden na onze trouwdag raakte ik weer in verwachting en dit keer van een meisje (Pien). 3 jaar daarna kregen we nog een zoon (Dop) Ik wilde graag een groot gezin met wel 5/6 kinderen, maar aangezien ik echt doodziek raak tijdens zwangerschappen vond ik het meer dan prima om de wens uit mijn hoofd te zetten. Zo ontzettend blij dat wij 3 gezonde kinderen hebben. Alle 3 verschillend, maar zo lief en zorgzaam!

​

Martijn en ik hebben de grote wens om ooit (wanneer de kinderen het huis uit zijn) te verhuizen naar Italië. Het daar starten van een nieuw bedrijf op ons eigen terrein. Fotograferen zal daar altijd nog een onderdeel van zijn want dat maakt mij intens gelukkig, maar met een hoop andere prachtige plannen erbij! In mijn hoofd is alles al klaar en mensenlief als we dat mogen bereiken is dan meer dan FANTASTISCH. Tot die tijd genieten we hier in ons fijne thuis met ons 5-en. Want ook al hebben we die droom, ik moet er nog niet aan denken dat onze mopjes het huis uit gaan! Al zijn de eerste gesprekken/opmerkingen van onze oudste wel een feit om het "nest" te verlaten. Hoop dat het nog even mag duren!

​

​

​

fotocredit: mijn jongste zoon

Nog wat kleine feitjes

Dat kleine handschreven briefjes mij dierbaar zijn. Herfst mijn lieveling's kleur is. Een tekenfilm mij aan het huilen kan krijgen. Eerlijkheid enorm belangrijk vind. Het drankje wat ik dronk toen ik 16 was nog altijd lekker vind en mensen mij daar vaak om uit lachen met mijn 44 jaar (passoa-jus zonder ijs en met een rietje). In de tuin werken heerlijk vind, gedachten op nul. Het huis opruimen veel leuker vind met muziek op standje 100. Ik eigenlijk kok van beroep ben, maar daar niets meer mee doe. Een enorme nachtbraker ben. Nagels bijt (stom, ik weet het!). Best eigenwijs ben en dat kan mijn man beamen. Een enorme liefde heb voor zwart-wit fotografie Het lachen vaak gepaard gaat met een extra knorrend geluid. Roodborstjes schattige vogeltjes vind. Blij raak van enorme grote witte wolken. Ik wakker gemaakt mag worden voor vers (lees warm) gerookte paling. Het restylen van mijn huis een feestje vind om te doen. Altijd iets van servies koop in een kringloopwinkel. Nachtblind ben. Graag mijn eten prak. Mijn camera bijna niet aanraak wanneer ik op vakantie ben. 

Familie kiekjes

bottom of page